ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง

ภาษาไทยกับครูภัค - บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม หมายถึงกลอง บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ ว่า หุ่น ขุดแต่งให้เป็นโพรงภายใน ขึ้นหนัง 2 หน้า ดึงด้วยสายหนังโยงเร่งเสียง บัณเฑาะว์ และ มโหระทึก ซึ่งเป็น กัณฑ์เทศน์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ คอยเคาะจังหวะขณะ เดินไปด้วยกัน หน่มน้อยตระกลผ้ดี ๒ คนแต่งกายอย่างวิจิตรงดงามถือพาน ทองทรงดอกบัว บนพานมีนกการเวกซึ่งเชื่อกันว่าเป็นนกสวรรค์ที่มี

กัณฑ์เทศน์ อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า ขัดสมาธิอ่านว่า แตรสังข์บัณเฑาะว์ เป็นวงประโคมศักดิ์สิทธิ์ให้สัญญาณต่างๆ รับแบบแผนจากอินเดีย ที่สำคัญคือให้สัญญาณเสด็จเข้า-ออกของเทพเจ้า และพระราชา

aum อ่านว่า บัณเฑาะว์ อ่านว่า บัน-เดาะ  บัณเฑาะก์ อ่านว่า บัน-เดาะ เป็นคำนาม แปลว่า กระเทย, ขันที, คนที่ถูกตอน มาจากภาษาบาลี สันสกฤต ว่า ปณฺฑก ในทางพุทธศาสนา แบ่งบัณเฑาะก์ออกเป็นห้าจำพวกค่ะ คือ ๑ อาสิตต